ÖZLEDİM !

Özledim seni…Ayrılık yüreğimi uyuşturuyor karıncalandırıyor nicedir.Beynimi uyuşturuyor özlemin…Çok sık birlikte olmasak bileBenimle olduğunu bilmeninBunca zamandır içimi ısıttığınıYeni yeni anlıyorum
Yokluğun,Hatırladıkça yüreğime saplanan bir sızı olmaktan çıkıpMütemediyen bir boşluğaSabahları seni okşayarak başlamalarıAkşamları her işi bir kenara koyupSeninle başbaşa konuşmaları özlüyorum;Oynaşmalarımızı,Yürüyüşlerimizi,Sevimli haşarılığını,Çocuksu küskünlüğünü…
Nasıl da serttin başkalarına karşıBeni savunurken;Ve ne kadar yumuşakBir çift kısık gözle kendiniEllerimin okşayışına bırakırkenGitmeni asla istemediğim haldeBuna mecbur olduğunu görmekVe sana bunları söylemeden”Git artık” demek”Beni ne kadar çabuk unutursan, o kadar çabuk kavuşacaksın mutluluğa”Demek sana ne de zor
Seni görmemek ve belki yıllar sonraKarşılaştığımızdaBana bir yabancı gibi bakmanı istemek senden…Yeni bir sevdayı yasakladığım kalbime söz geçirmek…